කදුළ පමණි...............

අදුරු වු අහස් කුස

තරු රෑන සගවලා

රෑ අහස පහන් කළ

සද මඩල මියැදිලා...........

ගග අද්දර ළග‍ට වී සිටි‍යේ

ඔ‍බේ උරහිසට බරවෙලා

අපි අපේම වී උන්නු කාලේ

හසරැළින් හැඩවෙලා..........

රැළි නැගුණ මහ සයුර

තනිකම‍‍ට හුරුවෙලා

ඔබ මගෙන් ඈත් වී ‍‍ගොස්

තනි යහන ගොළුවෙලා................

තනිකම

ඔ‍‍බේ නිහඩ බව විදිමි
ඇතැමි විටක විදවමි....
ඔබව සිහිනෙන් දකිමි
නමුත් යළි නො එනා බව දනිමි.....
ඔබ දුන් ඡ්විතය රකිමි
ඒ මතක තුළ මා සැතපෙමි.......

මතු ආත්මයකදී ත්
ඔබවම පමණක් පතමි.....
වන්දනාවක බරට මල් නෙළා
ඔ‍බේ මතක මත බවුන් වඩමි.....

අතීතය මෙනෙහි කරමි
ඔබ නැති දුකින් මා ළතවෙම්......
කෙදිනක දී ‍හෝ....
ඔබේ නමින් මා මියදෙමි.....

සිත පුරාම.........ඔබ ළගින්ම

නිල් මලින් පිරි විල ද ඉතිරිලා
සියොත් කැළ ද අද ගොළුවෙලා
අහසේ වැසි මේඝ පුපුරලා
ඔබ නැති බව දැන සිත ද තනිවෙලා.............

නෙතින් කදුළු වැටිලා
මල් පොකුරු දසත විසිරිලා
සිත දුරක පැටළිලා
නිදි නැතුව මා ඇහැරිලා.....................

සිත පුරා ආදරය
දුන්නු මට ඒ දවස
ඇසෙන විට දෙසවනට
හිදිනු බැහැ මට ඔබ නැතිව....................

මට ළංවී කියන්න
සිට් සේ අප අප ළගම
ඒ ඡීව්තය අද කොහිද
බලා සිටිමි මා සිත පුරාම...................

මා දමා ගියදා

අහස වලාකුළු වලින් ඛර වෙලා
මම හිතුවෙ වහී කියලා
ඒත්................ වැස්සේ නැහැ................

හීන් ‍පොදක් ගියා පමණයි................

ඔබ මා දමා ගියාම
මම හිතුවේ මට ඇඩෙයි කියලා.....................
ඒත්............... මම ඇඩුවෙ නැහැ................

ඔබ යන මග දිහා බලා හිටියා පමණයි.....................

ආදරයෙන් ඔබට...............

තරු පායන රැයක
හිදිමි ඔබ ගාව
ළංවී රැය පුරාම
කියමි ආදරය.................

පිනි වැටෙන සීතේ
රහස් මුමුණමු ආ‍යේ
සරා සද සේ මාගේ
තුරුලු වෙමු අපි සුළගේ..................